Libby, 2012 yılında bir sigorta şirketinden telefon aldı. Bir yabancıyla yapılan sıradan bir görüşmenin hayatını kurtaracağını hayal bile edemezdi.
25 yaşındaydı, erkek arkadaşından yeni ayrılmıştı, girişimci olma hayaliyle öğretmenliği bırakmış ve yeni bir başlangıç için Denver’a taşınmıştı. Hayat sigortası yaptırmak makul bir önlem gibi görünse de o kadar uzun süre yaşamayı düşünmüyordu.
Sigorta politikasını anlatan kadını dinlerken, babasının ölümünün acısını, sanal bir işletme sahibi olmanın yalnızlığını ve eski hayatını geride bırakmanın getirdiği karamsarlığı bastırmaya çalışıyordu. Annesine çoktan bir veda mektubu yazmıştı.
Libby’nin yaşadığı yerde insanların hayatı boyunca yapması gerekenler şöyle sıralanıyordu: Üniversiteye gitmek, evlenmek, yılda bir kez tatile çıkmak ve 60 yaşına kadar tüm borçlarını ödemek.
Görevlerini iyi bilen Libby, bu sıralamayı takip etti. Üniversiteden mezun olduktan sonra, öğrenci kredisini ödemek için öğretmenliğe başladı.
Ancak içinde başka bir şeye özlem vardı. Libby bu hissi şöyle açıklıyor:“Öğretmeyi çok seviyordum fakat içimde başka bir şeyler yapmamı söyleyen bir his vardı”. Libby, bu sesi daha fazla bastıramayıp istifa etti. Ardından babasını alkol yüzünden kaybetti. Babasının ölümü, onun hayatı sorgulamasına neden oldu.“Babamın ölümü dünyamı sarstı. Merak etmeye başladım, eğer hayat bu kadar kolay elimizden alınabiliyorsa, ne için çabalıyoruz?”
Yavaş yavaş gerçeklerle yüzleşen Libby, başkalarının hayatlarındaki dönüm noktalarından güç aldığını fark etmeye başladı.“Bir gün Facebook’tayken bir arkadaşımın dönüşüm hikayesini gördüm. Yaşam tarzını değiştirip işe başlamıştı ve gerçekten parlıyordu.”
Zor zamanlardan geçen Libby, arkadaşından etkilenerek alışkanlıklarını değiştirmek istedi ve arkadaşına ulaştı, kendisinin sağlık koçu olmasını istedi. Tecrübe, Libby’e iyi gelmeye başlamıştı. Kendisi için neyin mümkün olup olmadığını anlamaya başladı ve kendisini girişimciliğe verdi. Öğretmen maaşıyla bir süre idare ettikten sonra yan bir kazanç daha elde etmeye başladı.
Hayatını değiştirmeye çalışsa da babasının ölümünü bir türlü atlatamadı. Düşünmemek için sürekli çaba gösterdi. Okuldaki işinden sonra gece geç saatlere kadar koçluk becerileri için çalıştı.“Üzüntüden kaçmak için gece 3’e kadar Jeff Walker ve Brendon Burchard gibi işletme koçlarının videolarını izlerdim.” diye anlatıyor o günlerini.
Libby, öğretmenlikten istifa edip tüm zamanını danışmanlık işini kurmak için kullanmaya karar verdi. Evet çok riskliydi ama kendine güveniyordu. Buna ihtiyacı vardı.
Aylar sonra, bastırmaya çalıştığı hisler etrafını sarmaya başlamıştı. Kutulanmış eşyalarıyla etrafı sarılı bir şekilde oturup düşünmeye başladı. Geleceği hakkında endişelenmeye başlamıştı, enerjisinin ve cesaretinin olmamasından korkuyordu. Yalnız hissetmeye başladı ve babasını kaybetmenin verdiği kederden kaçmaktan çok yorulmuştu.
“Sadece bittiğimi hatırlıyorum. Geçimimi sağlamak için kendimi zorlamak zorunda kaldım. Belki de burada olmamak daha kolay olacaktı.”
O konuşma Libby için dönüm noktası oldu.
Ertesi gün, arabasını bir dağdan aşağıya sürüyordu. “İşin garibi, her şeyi bitirmeyi düşündüğüm büyük kanyona yakındım. Telefonu kapatmak istedim ancak kadın gerçekten çok hoştu. Bu yüzden, sigortanın yararları hakkında konuşmaya devam ettik. Bir yandan da gerçekten bunların önemli olmadığını düşünüyordum.”
Sonra bir anda yabancı: “Bu garip gelecek belki ama sana bir şey söylemem gerek. Denver’da gitmek isteyebileceğini düşündüğüm bir yer var. Kilise gibi ama korkma, eğer yoga yapıyor olsaydın gidebileceğin bir yer gibi.” Libby şüpheyle yaklaştı. Beklediği işaret bu olabilirdi, bir tarafı da saçma olduğunu düşünse de Libby buna bir şans verecekti.
“Arabayı oraya sürmeye karar verdim. Bir yandan da düşünüyordum, dibe vurduğum bir anda sigortacı kadından hayat tavsiyeleri almaya devam ediyordum. Garip.” O konuşma Libby için dönüm noktası oldu. O zamandan beri, sosyal medya yönetiminden planlamaya, çevrimiçi işletmeleri yapılandırmaya kadar değişen becerileri öğretmek için bir program filosu kurdu.
Libby’e bu enerjisinin ve isteğinin arkasında ne olduğu sorulduğunda ise şu cevabı veriyor: “Hayatınızda doğru insanlara ihtiyacınız var. Kendinizi gelişmeye adamış olmalısınız ve doğru arkadaşlar, mentorler seçmelisiniz.”
Yolculuğuna dönüp baktığında, Libby gençliğine: “Ona biraz daha yumuşak olmasını ve kendine güvenmesini söylerdim.” diyor. “Kendinize baskı yapmak zorunda değilsiniz. Derin bir an veya his yaşadığınızda onu takip edin.”
(Alıntıdır)