Amerika’da bir üniversitede, profesör derse şöyle başlamış :
“Düşünün ki bugün dünyanın son günü. Yarın bu saatte her şey bitecek. Kurtuluş şansınız yok. Bugün ne yapardınız?”
Tüm öğrencilerden bir çok değişik cevap gelmiş:
– İbadet eder Tanrı’dan günahlarımı affetmesini dilerdim.
– Tüm sevdiklerimle vedalaşırdım.
– Ailemle zamanımı geçirir anneme veya babama giderdim.
– Arkadaşlarımla yarım saat eski günlerdeki gibi basket oynardım.
– Barbekü partisi yapardım.
– Sevgilimle son ana kadar sevişirdim.
– Tüm sevdiğim yemekleri son bir defa yerdim.
– Yatar uyurdum.
– Ormanda son defa dolaşırdım.
– Güneşin doğuşunu ve batışını son defa seyrederdim.
– Akşam yıldızları seyrederdim.
– En sevdiğim yemeği hazırlar tüm sevdiklerimi akşam yemeğe davet ederdim.
– Piknik yapardım.
– Hayatta en çok gitmek istediğim yere gider orada ölümü beklerdim.
– Jet uçağına binerdim.
– Üzdüklerimi arar özür dilerdim, beni affetmesini isterdim.. vb…

Profesör bütün hepsini tahtaya yazmış. Sonra gülerek :
-Çocuklar bunları yapmak için dünyanın son günü olması şart mı?

Peki sevgili dostum gerçekten hayat bir günden ibaret olsaydı sen ne yapardın…
Hayatımızdaki birçok şeyi ertelemekle elimize bir şey geçmiyor.
Ölmekten ya da yaşlanmaktan korkmaya gerek yok.
Asıl korkulması gereken şey, kalitesiz bir yaşam sürmek.
İnsanın her yaptığı iş kalite olmalı.
Hayat yapmak istediklerimizi erteleyecek kadar uzun değil ne dersiniz?…